Wizualizacja porowatości we vltavín

Być może wiesz, że jedynymi europejskimi tektytami – szklistymi skałami powstałymi w wyniku uderzenia ciała kosmicznego – są wełtawy.

Po zderzeniu z asteroidą o wielkości 1 km, znajdująca się pod nią skała stopiła się i została wyrzucona w górną warstwę atmosfery, gdzie szybko zestaliła się w postaci amorficznego szkła.

Szkło dmuchane często zawiera dużo pęcherzyków powietrza - porów.

Taki obiekt może służyć np. do analizy porowatości. Dzięki naszemu systemowi CT DeskTOM (RX Solutions) zeskanowaliśmy jedną próbkę vltavine z ciekawości.

Oceniliśmy i zwizualizowaliśmy obecną porowatość za pomocą programu do analizy danych wokselowych VGSTUDIO MAX (Volume Graphics). Po zastosowaniu filtra otrzymaliśmy ciekawy wynik.

Z próbek można zauważyć, że pory mają ogólnie wydłużony (wydłużony) kształt i znacznie jednorodną (jednolitą) orientację.

Odpowiadałoby to podstawowym wyobrażeniom o powstawaniu vltavine – kształt i orientacja porów pokazują deformację, przez którą przechodził wytop podczas krzepnięcia, przechodząc przez atmosferę.

Chociaż niektóre wełtawy nadal zachowują swój kształt kropli, dla większości z nich ostateczny kształt jest określany przez fragmentację uderzeniową oraz korozję chemiczną i mechaniczną w ciągu następnych 15 milionów lat losu kamienia.

Zmienność stopnia wydłużenia porów (i ogólnie badanie struktury wewnętrznej) może pomóc w identyfikacji obszarów preferencyjnych deformacji materiałów oraz zrekonstruowaniu pierwotnej orientacji i kształtu.